Sint Paul en Sint Lucas op Lesbos

Een nieuw licht op de vluchtelingen crisis – vanuit een christelijk perspectief.


In AD 56, Lucas de Evangelist, de apostel Paulus en hun begeleiders stopten op Lesbos kort op de terugreis van de derde zendingsreis van Paulus (Handelingen 20-14).Vanaf Mytilini voeren ze in de richting van Chios (Handelingen 20.15).

Zoals Jezus een vluchteling kind in Egypte was, zou hij en zijn familie van harte welkom geweest zijn op Lesbos heden ten dage ??
Ik betwijfel dit. Ze zouden moeten bewijzen dat ze in gevaar waren in Palestina, dat de autoriteiten hen zouden hebben gedood. Geen bewijs, geen verblijf

Hetzelfde is het geval met Lucas, Paulus en hun vrienden.
In 2016 dit zeilen langs de kust zou niet mogelijk zijn geweest. Ze zouden zijn opgepikt door de kustwacht schepen.
Lucas en Paulus zou de toegang geweigerd zijn. Omdat Paulus een Turk was en Lucas een inwoner van Palestina. Zouden beide gemakkelijk in verband gebracht kunnen worden met terrorisme.
Tussen de vele duizenden vluchtelingen die nu op dit eiland zijn, kunnen veel zijn als Paulus en Lucas. Verlenen we christenen verblijf zoals we deden toen Paulus en Lucas het eiland bezochten?
Heck nee nu zouden ze vele maanden of jaren moeten te wachten om hopelijk een doorreisbewijs te krijgen.. De boodschap die ze brachten zou nu worden gezien als revolutionair en zeer ongewenst. Zij veel opmerkingen over de georganiseerde kerken en kerkgemeenschappen. De kerkelijke autoriteiten, evenals de burgerlijke autoriteiten, zouden niet blij met hen en met hun opmerkingen zijn geweest. Ze zouden hen eruit hebben gegooid als ongewenst revolutionairen. Hun boodschap zou zijn gezien als te radicaal en vredelievend. :”Heb je vijanden lief als jezelf en behandelen anderen zoals jezelf zou willen worden behandeld” is niet economisch haalbaar, praktisch niet mogelijk en – weg met u !!.

De zogenaamde christelijke gemeenschappen in Europa steunen het sluiten van de grenzen en houden de vluchtelingen buiten het eigen land. Ze laten Griekenland, Frankrijk en Italië de lasten. nemen. Ze wassen hun handen in onschuldig bloed.
Is dit het Europa dat ik wil en liefde heb ?.
Heck nee - Ik hou van Europa met alle verschillen, maar deze politieke bedrijvigheid vind ik vreselijk pijnlijk en mensonterend. Voor de vluchtelingen, mezelf en mijn eigen gemeenschap.
Lucas en Paulus werden verwelkomd als vreemden met alle gemoedelijkheid die je een vreemdeling geeft naar Oosterse gastvrijheid.
Westerse gastvrijheid bestaat niet.
Hoe meer ik eraan denk en voel des te meer schaam ik me een christen in deze wereld te zijn op dit moment. Ik weet dat Jezus zegt: “ u zult altijd de vijand om je heen hebben”, maar toch. Ik had gehoopt dat na 2000 jaar wij mensen op één of andere manier een weg zouden hebben gevonden om mens te zijn met elkaar en talenten en gaven de mogelijkheden hadden gekregen om door te ontwikkelen en te delen

Hoe meer ik kijk naar centra als Moria en in mindere mate PIKPA huil ik mijn ogen uit en mijn warm hart voelt koud als ijs. Hoe anders kan ik omgaan met deze tegenstrijdigheid?
Jezus zegt: "Hou van je vijand en keer de andere wang toe". Dit dat ik een manier moet vinden hoe om te gaan met de onderdrukking van individuen en structuren. Dat ik door moet gaan, wetende dat ik in mijn leven dit probleem van de vluchtelingen niet zal worden opgelost.
Farao vond voor het vluchteling probleem van de Israëlieten, na druk van buiten, een oplossing door ze te laten vertrekken, wel onder protest.
Zullen we een christelijke manier vinden om de vluchtelingen toe te laten in onze gemeenschappen vandaag en te verwelkomen hun talenten en gaven? Zullen we de zieken te genezen en de hongerigen voeden en bezoeken zij die in de gevangenis zijn? Zullen we de naakten kleden en laten we onze zonen en dochters trouwen met migranten?
De huidige realiteit in Europa is om NEE te zeggen.
Maar Ik zal niet opgeven - ik zal de extra mijl blijven gaan zo lang ik kan met de genade van God en de hulp van mijn metgezellen.

Moge vrede heersen op aarde.